Familie uit Nijswiller adopteerde graf van ingekwartierde soldaat
25 augustus 2016
Veertien jaar was Elena M. Rocchio toen op 24 november 1944 haar oudste broer Charles sneuvelde in de buurt van het Duitse Geilenkirchen-Prummern. Voorbije weekeinde bezocht zij samen met haar vriend zijn graf op de Amerikaanse begraafplaats in Margraten. “Mijn vader heeft de dood van Charlie nooit kunnen verwerken”, zegt Elena. “En natuurlijk waren we allemaal geschokt. Broer Robert werd gewond in Duitsland, maar overleefde de oorlog.” Soldaat eerste klas Charles Rocchio was boodschapper in het 334e infanterieregiment van de 84e divisie.
Met haar vriend Philippe was Elena in negen dagen met een passagiersschip naar Hamburg gevaren en van daaruit naar Aken gespoord. Daar werden ze opgewacht door An en Louis van de Weyer – Maassen uit Vaals, die het graf van Charles Rocchio hebben geadopteerd. Zij namen de zorg voor het graf over van haar ouders, bij wie Charles in 1944 enkele weken ingekwartierd was, toen zijn eenheid in de buurt van Wahlwiller en Nijswiller wachtte om door te stoten naar Duitsland.
An: “Mijn opa Alphons Maassen had een café met harmoniezaal in Nijswiller, waar heel veel militairen overnachtten. Het weer was heel slecht in november 1944, de soldaten probeerden daarom een slaapplaats te krijgen bij de lokale families. Meerdere mannen konden niet meer terecht in de harmoniezaal. Mijn vader (August Maassen) nam hen mee naar zijn huis in Nijswiller. Zij sliepen in de stallen naast het huis en drie van hen, onder wie Charles, in de keuken. Ik was toen twee jaar.”
Charles correspondeerde met zijn ouders, die in Warwick Rhode Island woonden, gedurende zijn verblijf bij de familie Maassen.
Toen de familie Rocchio te horen kreeg dat hun zoon gesneuveld was en begraven in Margraten, namen zij contact op met August en Marieke Maassen. Zij adopteerden in 1946 zijn graf. De familie doet dit nu al 71 jaar.
Elena Rocchio woont in Virginia, bij Washington DC, en werkte jarenlang voor de Amerikaanse overheid op posten in Duitsland en Italië. In 1952 kwam zij voor het eerst naar Margraten toen zij na haar studies een Europa-trip maakte. Ook haar ouders zijn al vaker te gast geweest bij de familie Maassen en de familie reisde enkele keren naar Rhode Island. In 1999 was Elena voor de laatste keer in Margraten. “Ik vind het zo’n mooie omgeving, prachtig aangelegd en ik ben erg blij dat ik hier weer gekomen ben.” Na drie nachten in Vaals te hebben gelogeerd zijn Elena Rocchio en Philippe naar vrienden in Zürich gereisd en van daaruit vlogen ze terug naar Washington.