Zoektocht naar adoptant van Lyle E. Schoenwetter na 70 jaar

13 december 2016

Het verhaal begint met een verzoek van Gloria Burk uit Iowa. Zij doet onderzoek naar het verhaal van haar oom Lyle E. Schoenwetter. Haar oom sneuvelde op 2 maart 1945 in Gustorf (Duitsland) en werd tijdelijk begraven in Margraten op de Amerikaanse begraafplaats. In 1948 is hij samen met 10.000 anderen overgebracht naar Amerika waar hij is herbegraven. Gloria bezoekt in 2015 het plaatsje Gustorf om te zien waar haar oom sneuvelde en komt uiteraard ook op de begraafplaats in Margraten waar hij tijdelijk begraven lag. In een plakboek heeft Gloria alle mogelijke informatie verzameld over haar oom Lyle en ze wilde de adoptanten van het eerste uur daar graag aan toevoegen. Ansichtkaarten die ze bij haar moeder heeft gevonden van een brug en een plein in Maastricht geven een indicatie waar de adoptant vandaan kwam.

De moeder van Gloria was de zus van Lyle Schoenwetter en zij correspondeerde tussen 1945 en 1948 met een zekere Mary Smidt en haar broer Bennie. Zij hadden zijn graf geadopteerd en bezochten hem regelmatig met bloemen. Mary en Bennie stuurden vele brieven, kaarten en foto’s vanuit Nederland. Ergens in de jaren na 1948 is de correspondentie gestopt. Gloria vroeg ons na te gaan af of er nog informatie was over Mary dan wel Bennie.

Tijd voor een bezoek aan de oude kaartenbak met de originele handgeschreven kaartjes van het adoptieprogramma. Onder de letter “S” vinden we Lyle E. Schoenwetter en ook de naam van de adoptant in 1945, Rie Smits uit Limmel. Limmel is een wijk in Maastricht Ze woonde aan de Meerssenerweg. Het wordt tijd om onze speurneus Bert Kleijnen in te schakelen. Bert komt er al snel achter dat Rie Smits nog leeft (93) en dat ze zelfs nog op hetzelfde adres woont. Dat is een meevaller. We brengen Gloria in contact met de familie en de correspondentie tussen nabestaanden en (voormalige) adoptanten krijgt een voortzetting na 70 jaar getuige de volgende mail die wij recent ontvingen:

“Dear folks of the Adoption Foundation,

I must let you folks know how happy I am for the work you do regarding finding the lady who cared for my Uncles grave site in Margraten in 1945 to 1948.

I am so thrilled to know that the dear lady is living now in a nursing home near there, and am in correspondence with her niece, Caroline Smits nearby… we are in touch, and recently she send me photos of MY FAMILY… this confirms that she did keep in touch with my mother during that time, we had a bit of difficulty to know that Mary is Rie in your country… so it is a full circle connection and I want you to know that I so appreciate your help in this search… I am hoping that I can travel again to the area, or they here and we can meet face to face.

Thanks so much for your part in this bit of history and reunion…

God Bless you all, sincerely, Gloria Burk”Schermafbeelding 2016-12-07 om 09.35.25

Bovenstaand verhaal laat zien dat het adoptieprogramma de kracht heeft om te verbinden en mensen samen te brengen. De band die is ontstaan tussen families in Nederland en Amerika wordt zelfs na 70 jaar door jongere generaties voortgezet.